ျမန္မာျပည္ဝင္ဖို႔ ျမန္မာ Visa ကို မိတ္ေဆြေပါင္း အေယာက္ ၃၀ ေလာက္အတြက္ ကူညီေလွ်က္ေပးခဲ့ပါတယ္
က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္အတြက္က်ေတာ့ credit ျပသနာေၾကာင့္ ေလွ်ာက္မရျဖစ္ေနပါတယ္။
ဒါလည္းရီရခက္၊ ငိုရခက္တစ္မ်ိဳးပါပဲ။
ဒါနဲ႔ ကိုမ်ိဳးထြန္းဆီအကူညီလွမ္းေတာင္းရပါတယ္။ E-visa က အလြယ္ကူဆံုးနဲ႔အသက္သာဆံုးပါ။
belgium ျမန္မာသံ႐ံုးသြားရင္ tourist visa က ၂၀၁၇ ကေနစျပီး ၂၀ ယူ႐ို နဲ႔မရေတာ့ဘူး ၄၀ ျဖစ္သြားျပီ။
အသြားမွာေတာ့ Dubai မွာ ၂ နာရီ၊ bangkok မွာ ၂ နာရီစီ အသီးသီး ေလယာဥ္ေျပာင္းစီးဖို႔အခ်ိန္ရပါတယ္။
နယ္သာလန္ကေနထြက္ဖို႔ေလဆိပ္မွာ check-in လုပ္ေတာ့ ျမန္မာ Visa ႐ွိမ႐ွိ ျပခိုင္းပါတယ္။
မ႐ွိ္ရင္ boarding pass ေပးမွာမဟုတ္ပါဘူး။ luggage အိတ္အၾကီးကို အပ္ခဲ့ပါတယ္။
ေလယာဥ္တစ္နာရီနီးပါးေနာက္က်တဲ့အတြက္ dubai ကိုေနာက္က်ျပီးမွေရာက္ပါတယ္။
dubai ေလဆိပ္မွာ ေလယာဥ္ေျပာင္းစီးဖို႔ ၁ နာရီေလာက္ပဲ အခ်ိန္ရပါေတာ့တယ္။
ဒါေၾကာင့္အသားကုန္ ေျပးရပါတယ္။dubai ေလဆိပ္က အေတာ္က်ယ္ပါတယ္။
hall တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု ရထားစီးသြားရေသးတာ။ Gate C ကေန Gate A ကို နာရီဝက္ေလာက္ကုန္ျပီ။
ဒါေတာင္ tom cruise စတိုင္ ေလဆိပ္မွာ မ်က္စိလ်င္လ်င္ထားျပီး ေျပးလႊားေနရတာ။ :D
security control မွာျဖတ္ဖို႔အၾကာၾကီးတန္းစီရပါတယ္။
ကိုယ့္ကို မသကၤာရင္ ပိုစစ္ေဆးဦးမွာျဖစ္တယ္။
ဒါေၾကာင့္ ခရီးသြားရင္ သားေရဘုတ္ဖိနပ္ကို မစီးပါနဲ႔။
ခါးပတ္မပတ္ထားပါနဲ႔။
သားေရဖိနပ္နဲ႔ခါးပတ္ေတြဟာ officially ခၽြတ္ခိုင္းၾကပါတယ္။
hand luggage နည္းပါေစ။
hand luggage ထဲမွအရည္နဲ႔ပတ္သက္ရင္ Gel တို႔ Cream တို႔က တစ္ဗူးစီကို 100ml အထိပဲ သယ္ခြင့္႐ွိတယ္။
လိုအပ္မွအေႏြးထည္ေဆာင္ထားပါ။ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ျဖစ္ေနပါေစ။
တစ္ခါ Bangkok ေရာက္ေတာ့ ထိုနည္း၎ပါပဲ။
ခရီးထြက္တာလား။ မာရသြန္ေျပးတာလားမသဲကြဲဘူး။ bangkok ေလဆိပ္က က်ယ္တဲ့အျပင္ sign board ေတြကလည္း ႐ႈပ္ေထြးပါတယ္။
အသားကုန္ေျပးလို႔ရေပမယ့္ security control ေတြမွာတန္းစီရတာ စိတ္ကသိကေအာင့္ျဖစ္ရျပန္ပါတယ္။
က်ေနာ္ပထမအေခါက္ တုန္းက ေလယာဥ္ transit လုပ္ဖို႔အေရး security control ၂ ၾကိမ္ျဖတ္ရေသးတာ။
ဒါေၾကာင့္ bangkok ေလဆိပ္ဆိုရင္ သိပ္ျပီး အျမင္ကတ္တာ။
ျမန္မာျပည္ေလဆိပ္ေရာက္သြားေတာ့ နယ္သာလန္ေလဆိပ္မွာ အပ္ထားခဲ့တဲ့ luggage အၾကီးက ေရာက္မလာခဲ့ပါဘူး။
အတူစီးလာခဲ့တဲ့ခရီးသည္ ၁၅ ေယာက္ေလာက္လည္း က်ေနာ္နဲ႔အတူ luggage information ေကာင္တာမွာ ဟုိေမးဒီေမးလုပ္ေနၾကပါတယ္။
ဒီမွာ ေလဆိပ္က ျမန္မာဝန္ထမ္းေတြရဲ႕ စတိုင္က တစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ေတြ အထုပ္အတြက္ စိုးရိမ္တၾကီးေမးၾကတာေတာင္
ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ကသူ႔ handphone နဲ႔ ဇိမ္ေျပနေျပ စကားေျပာေနပါတယ္။
အလုပ္ခ်ိန္မွာ handphone ေျပာတာ အလုပ္႐ွင္ဖက္က အေရးယူရမွာပါ။ ျပီးေတာ့ customer နဲ႔ တိုက္႐ိုက္ ထိေတြ႕ဆက္ဆံရတဲ့အလုပ္မ်ိဳးဆိုရင္ handphone
ကိုင္ခြင့္ ပိတ္ပင္သင့္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ဗ်ာ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုေတာ့လည္း....
ရဲဝန္ထမ္းေတာင္ တာဝန္ခ်ိန္မွာ လက္ထဲမွာ handphone တကားကားနဲ႔ဆိုေတာ့လည္း ေရးမိတဲ့က်ေနာ္သာ အျပစ္႐ွိေၾကာင္းပါ။ :P
ဒါတင္ပဲလားဆိုေတာ့ မျပီးေသးဘူး။
ေနာက္ထပ္ေကာင္မေလးဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ေရာက္လာျပီး please your passport ဆိုျပီးလူၾကားထဲ တိုးဝင္ျပီးေတာ့ လိုက္ယူေနပါတယ္။
လူတစ္ေယာက္က ဘာအတြက္လဲဆိုျပီး ဝင္ေမးေတာ့မွ passport နဲ႔ boarding pass ေတြကို ေကာ္ပီကူးမယ္ ဆိုျပီး ေျပာပါတယ္။
passport မေတာင္းခင္ကတည္းက ေသခ်ာ႐ွင္းျပျပီးမွ ေတာင္းသင့္တာ။
ႏိုင္ငံျခားေရာက္ရင္ passport က အသက္ေလာက္အေရးၾကီတာကိုး။
ေနာက္ေတာ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က printer တစ္လံုးတြန္းလွည္းနဲ႔ ဆြဲလာပါတယ္။
က်ေနာ္က ကိုယ့္တုိင္းျပည္မို႔လို႔ ဘာမဆို စိတ္ဝင္တစား ရပ္ၾကည့္ေနေတာ့ အေတာ္ေလး အားမရပါဘူး။
printer ကလည္း inkjet အိမ္သံုးအဆင့္ ျဖစ္ေနပါတယ္။ လုပ္ငန္းသံုး laserprinter မ်ိဳးထားေပးသင့္ပါတယ္။
လုပ္ပံုကိုင္ပံုေတြက သိပ္လုပ္ခ်င္ပံုမရဘူး။ စိတ္ဝင္စားမႈလည္း မ႐ွိဘူး။ ဒါေပမယ့္ဒါဟာသူ႔လြတ္လပ္ခြင့္ပါ။
က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာျပည္မွာ ဥေရာပရဲဲ႕နည္းပညာေတြ၊ အျပင္အဆင္ေတြ မမွီႏိုင္ရင္ေတာင္ human resource ပိုင္းမွာ ေကာင္းေကာင္းမွီႏိုင္ပါတယ္။
သို႔ေသာ္ international level နဲ႔တန္းျပီး အလုပ္လုပ္ေနၾကတဲ့ ျမန္မာေလဆိပ္က ဝန္ထမ္းေတြကို ပို၍ အဆင့္ျမင့္ျမင့္ လုပ္တတ္ဖို႔ အေတာ္ေလး ဆႏၵျပင္းျပမိတယ္။
ဆရာလုပ္မိရင္ သည္းခံ :D
စကားမစပ္ ျမန္မာျပည္ေလဆိပ္က KFC ဆိုင္မွာ ketchup နဲ႔ saus တို႔လိုသေလာက္ free ညွစ္ယူလို႔ရတယ္။ :D
နယ္သာလန္မွာ လက္မေလာက္ဗူးနဲ႔တင္ ၀.၅၀ ယူ႐ိုေပးရတယ္ေလ။ :D
အဲဒီဆိုင္ေ႐ွ႕က board မွာ check-in ကို စစ္ေဆးရန္ လို႔ ဘာသာျပန္ထားတယ္။
အျခားboard တုိင္းမွာေတာ့ ထြက္ခြါသတင္းပို႔ရန္ ဆိုျပီး ဘာသာျပန္ထားတယ္။
လြဲလြဲေလးလဲေကာင္းပါတယ္။ စိတ္ေက်နပ္ရင္ ျပီးတာပဲဆိုတဲ့ ထူးအိမ္သင္သီခ်င္းလို စိတ္ေက်နပ္ေနဖို႔က အဓိကပါေနာ။ :)
ဒီေနရာမွာ ဘာေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔ luggae ေတြဘာေၾကာင့္ ေရာက္မလာတာလဲဆိုေတာ့
dubai ေလယာဥ္ကေန ျမန္မာျပည္ကိုသြားမယ့္ ေလယာဥ္ေပၚကို ပစၥည္းေျပာင္းတင္ဖို႔ အခ်ိန္က အရမ္းနည္းေနလို႔ပါ။
လူေတာင္အသားကုန္မနည္းေျပးေနရတာ။ ပစၥည္းကိုေလဆိပ္ဝန္ထမ္းေတြက ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာဦးမယ္။ ကားနဲ႔ေျပာင္းတင္မယ္ဆိုေတာ့ အခ်ိန္မွီမလုပ္ႏုိုင္ေတာ့တာပါ။
bangkok ေလဆိပ္မွာ လူေပါင္း ေသာင္းဂဏန္းရဲ႕ အိတ္ေတြက နည္းမွာ မဟုတ္ဘူးေလ။
အျပန္ခရီးစဥ္က်ေတာ့ ရန္ကုန္ေလဆိပ္ကေန dubai ကို တန္းသြားရပါတယ္။ dubai ကေန amsterdam ေပါ့ေနာ္။
အဆင္ေျပေျပပါပဲ။ နယ္သာလန္ေလဆိပ္ေရာက္ေတာ့ လူကအမ်ားၾကီးစုျပံဳျပီးေရာက္တာ။
passport control ဂိတ္မွာ all passport နဲ႔ EU passport ဆိုျပီး ခြဲထားပါတယ္။
EU passport ဆိုတဲ့ ဂိတ္မွာ တန္းစီေတာ့ ေလဆိပ္ဝန္ထမ္းက all passport ဂိတ္မွာ တန္းစီဖို႔ လက္ညိွဳးထိုးျပပါတယ္။
သူ႔ကို ဘုၾကည့္ၾကည့္လို္က္ပါတယ္။ လူျဖဴၾကားထဲမွာ ကိုယ္တစ္ေယာက္ပဲ အာ႐ွသားဆိုေတာ့ အာ႐ွဖက္က passport ကိုင္တယ္ ထင္တာ။
ေနာက္ ငါးမိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ဆရာသမားက ကိုယ့္ဆီ ျပန္လာျပီးေတာ့ passport ျပပါတဲ့။ ထုတ္မျပခ်င္တာနဲ႔
EU passport ကိုင္တယ္ ဆိုျပီး ေျပာမွ sorry ေျပာျပီးထြက္သြားပါတယ္။
passport control ျဖတ္သြားျပီးေတာ့ luggage ဝင္ယူပါတယ္။
စိတ္ထဲမွာ passport ထည့္လာခဲ့သလားဆိုျပီး အိတ္ထဲကို ႏႈိက္ေတာ့ ကိုယ့္ကို မယံုသကၤာတဲ့ အေစာင့္၄ ေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္က passport ျပပါတဲ့။
စိတ္ထဲမွာေတာ့... သြားျပီ၊ ျမန္မာျပည္က ပါလာတဲ့ သူမ်ားပစၥည္းေတြ၊ ပုဇြန္ေျခာက္ေတြ၊ ဆတ္သားေျခာက္ေတြ ဒဏ္ေငြေဆာင္ရေတာ့မွာပဲ...
ဆိုျပီးေတြးေၾကာက္ေနတယ္။
ဒါနဲ႔ passport ကို ထိုးေပးလိုက္ခ်ိန္ အဲဒီရဲဝတ္စံုနဲ႔အဖိုးၾကီးက oh... nederlandse passport ဆိုျပီး ကိုယ့္ passport အဖံုးျမင္ယံုနဲ႔ျပန္ေပးပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ သူတို႔ မသကၤာတဲ့သူဆိုရင္ အိတ္ကိုဖြင့္ျပီး ၾကိဳက္သေလာက္စစ္ေဆးခြင့္ ႐ွိေနတုန္းေလ။
ေပးခ်င္တဲ့ message က က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံျခားမွာေနတယ္ဆိုေပမယ့္ အာ႐ွသား၊ ျမန္မာျပည္သားျဖစ္တာ ဖံုးလို႔မရပါဘူး။
အေျခအေနအရ သူတို႔စာအုပ္ၾကီးကိုင္ရလို႔ သူတို႔ျဖစ္မသြားဘူး။
က်ေနာ္တို႔ ၁၀ နွစ္ပဲေနေန၊ အႏွစ္ ၁၀၀ ပဲေနေန သူတို႔လူျဖဴၾကားမွာ ကိုယ္ေတြက အာ႐ွသားျဖစ္တဲ့အတြက္ မယံုသကၤာတဲ့ အၾကည့္ေတြကို က်ေနာ္တို႔ ရင္ဆိုင္ေနရဦးမွာျဖစ္တယ္။
ကဲဒီမွ်နဲ႔။
ပါဘိခ္.
